12. ทุพฺพจสิกฺขาปทวณฺณนา

ทุกฺเขน วตฺตพฺโพ อนุสาสิตุํ อสกฺกุเณยฺโย สภาโว อสฺสาติ ทุพฺพจชาติโก, วิโลมภาวีฯ เตนาห ‘‘ทุพฺพจสภาโว’’ติอาทิฯ วตฺตุํ อสกฺกุเณยฺโยติ กิสฺมิญฺจิ วุจฺจมาเน อสหนโต โอวทิตุํ อสกฺกุเณยฺโยฯ อุทฺทิสียตีติ อุทฺเทโส, ปาติโมกฺโข, ตสฺมิํ ปริยาปนฺนา อนฺโตคธา อุทฺเทสปริยาปนฺนา, เตสุ อุทฺเทสปริยาปนฺเนสุฯ เตนาห ‘‘อุทฺเทเส’’ติอาทิฯ อถ สพฺพาเนว สิกฺขาปทานิ กถํ ปาติโมกฺขุทฺเทสปริยาปนฺนานีติ อาห ‘‘ยสฺส สิยา อาปตฺติ, โส ‘อาวิกเรยฺยา’ติ เอวํ สงฺคหิตตฺตา’’ติฯ ‘‘ยสฺส สิยา อาปตฺตี’’ติ อิมินา สพฺพาปิ อาปตฺติโย นิทานุทฺเทเส สงฺคหิตา เอว โหนฺติฯ สิกฺขาปเทสูติ อธิสีลสิกฺขาย อธิคมูปายภูเตสุ วินยปญฺญตฺตีสูติ อตฺโถฯ โส ปน ปากโฏเยวาติ อฏฺฐกถายํ น วุตฺโตฯ ปญฺจหิ สหธมฺมิเกหีติ ภิกฺขุภิกฺขุนิสามเณรสามเณริสิกฺขมานาหิฯ สิกฺขิตพฺพตฺตาติ ลพฺภมานวเสน สิกฺขิตพฺพตฺตาฯ ตถา หิ เตหิ ยถาสกํ สิกฺขา สิกฺขียติ, น สพฺพาฯ พุทฺธปญฺญตฺเตนาติ พุทฺเธน ฐปิเตน, วิหิเตนาติ อตฺโถฯ อถ วา สหธมฺมิเกน สการเณน วุจฺจมาโนติ เอวเมตฺถ อตฺโถ ทฏฺฐพฺโพฯ วจนายาติ นิสฺสกฺเก สมฺปทานวจนนฺติ อาห ‘‘ตโต มม วจนโต’’ติฯ

ทุพฺพจสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ