อธิมานวตฺถุวณฺณนา

[196] อรหตฺเตติ อคฺคผเลฯ ญาณจกฺขุนาติ ปจฺจเวกฺขณญาณสงฺขาเตน จกฺขุนา, อถ วา ผลจิตฺตสมฺปยุตฺเตเนว ญาณจกฺขุนาฯ อตฺตนา สมฺปยุตฺเตนาปิ หิ ญาเณน อสมฺโมหโต สยํ ทิฏฺฐํ นาม โหติ, ตถา ตสฺมิํ อทิฏฺเฐติ อตฺโถฯ สพฺเพสํ กิเลสานํ ปหายกวเสน อาชานาติ, สมนฺตโต สพฺเพน วา ปกาเรน ชานาตีติ ‘‘อญฺญา’’ติ อคฺคมคฺโค วุจฺจติ, ตทุปจาเรน ปน ตปฺผลมฺปีติ อาห ‘‘อญฺญํ พฺยากริํสูติ อรหตฺตํ พฺยากริํสู’’ติฯ อนฺตรา ฐเปตีติ เสขภูมิยํ อธิมาโน ฐเปติฯ กิเลสสมุทาจารํ อปสฺสนฺโตติ ปุริมมคฺคตฺตยวชฺฌานํเยว กิเลสานํ วเสน วุตฺตํ, น ภวราคาทีนํฯ