พระวินัยปิฎก มหาวรรค [8. จีวรขันธกะ] 232. อัฏฐจีวรมาติกา
กับผู้รับ อย่างนี้ชื่อว่าถือเอาถูกต้อง แต่ถือเอาเพราะวิสาสะกับผู้ฝาก ชื่อว่าถือเอา
ไม่ถูกต้อง
ภิกษุทั้งหลาย ในกรณีนี้ ภิกษุฝากจีวรไปกับภิกษุด้วยกล่าวว่า ผมขอถวาย
จีวรผืนนี้แก่ภิกษุชื่อนี้ ในระหว่างทาง ภิกษุผู้รับฝากได้ทราบข่าวว่า ผู้ฝาก
มรณภาพเสียแล้ว จึงอธิษฐานเป็นจีวรมรดกของภิกษุผู้ฝากนั้น อย่างนี้ชื่อว่า
อธิษฐานไม่ถูกต้อง แต่ถือเอาเองเพราะวิสาสะกับผู้รับชื่อว่าถือเอาถูกต้อง
ภิกษุทั้งหลาย ในกรณีนี้ ภิกษุฝากจีวรไปกับภิกษุด้วยกล่าวว่า ผมขอถวาย
จีวรผืนนี้แก่ภิกษุชื่อนี้ ในระหว่างทาง ภิกษุผู้รับฝากได้ทราบข่าวว่า ผู้รับมรณ-
ภาพเสียแล้ว จึงอธิษฐานเป็นจีวรมรดกของภิกษุผู้รับนั้น อย่างนี้ชื่อว่าอธิษฐาน
ถูกต้อง แต่ถือเอาเพราะวิสาสะกับผู้ฝากชื่อว่าถือเอาไม่ถูกต้อง
ภิกษุทั้งหลาย ในกรณีนี้ ภิกษุฝากจีวรไปกับภิกษุด้วยกล่าวว่า ท่านจง
ถวายจีวรผืนนี้แก่ภิกษุชื่อนี้ ในระหว่างทาง ภิกษุผู้รับฝากได้ทราบข่าวว่า ผู้ฝาก
และผู้รับทั้ง 2 มรณภาพเสียแล้ว จึงอธิษฐานเป็นจีวรมรดกของภิกษุผู้ฝาก
อย่างนี้ชื่อว่าอธิษฐานไม่ถูกต้อง อธิษฐานเป็นจีวรมรดกของภิกษุผู้รับชื่อว่าอธิษฐาน
ถูกต้อง
232. อัฏฐจีวรมาติกา
ว่าด้วยจีวรที่เกิดขึ้นมี 8 มาติกา
เรื่องมาติกาแห่งจีวร 8 ข้อ
[379] ภิกษุทั้งหลาย มาติกาเพื่อความเกิดขึ้นแห่งจีวร มี 8 อย่างนี้ คือ
1. ถวายแก่สีมา 2. ถวายตามกติกา
3. ถวายในที่จัดภิกษาหาร 4. ถวายแก่สงฆ์
